اصل فرح یکی از ضروری ترین امیال وجود انسان است که بدون آن حیاه طیبه و زندگی کامل تحقق نمی یابد و از آنجا که به دنبال هر میلی در وجود انسان پاسخی در بیرون وجود دارد پرداختن به مقوله فرح و مرح از همان ابتدای آفرینش مورد توجه بوده است. پژوهش حاضر به بررسی فرح و مرح در آیات قرآن پرداخته است. محقق در پژوهش حاضر سعی بر آن دارد با ارائه معیارهای صحیح فرح از منظر قرآن و بررسی علل و مصادیق فرح باطل و مرح خلط ناشی از عدم شناخت مصداق واقعی فرح که جامعه امروز گریبان گیر آن است برطرف نماید تا علاوه بر فراهم شدن راهنمایی عملی در این زمینه موضع قرآن در مورد فرح و مرح و بایدها و نبایدهای آن بیش از پیش روشن گردد. روش مورد استفاده در این پژوهش تحلیل محتواست. بنابراین سخن اصلی این پژوهش این که قرآن هرگز مخالف فرح نبوده ولی مطلق فرح مورد تأیید قرآن نیست. قرآن کریم علت این که چرا دشمنان مستکبر انبیاء الهی دچار عذاب شدید و دردناک دوزخ می شوند را فرح و نشاط ناروا می داند. بنابراین مخالفت قرآن با برخی از مصادیق فرح و مرح و اعمال محدودیت هایی در این زمینه به دلیل تأمین و تضمین فرح حقیقی و پایدار آینده است. قرآن کریم با ارائه معیارهای صحیح فرح همه افراد جامعه را به سوی فرح حقیقی و ممدوح سوق داده و عوامل مختلف ایجاد کننده آن را نیز مطرح نموده است و آنان را از فرح باطل و مرح که همچون سدی در مقابل کمال و سعادت آدمیان است برحذر داشته است و به دلیل لحاظ کردن ویژگی فطری انسان و مد نظر قرار دادن صلاح دنیا و آخرت او دیدگاه کامل و جامعی در مورد مصادیق فرح و مرح، عوامل فرح و راه کارهای ایجاد فرح، آداب و موانع آن در انسان دارد.
واژگان کلیدی: فرح، مرح،سرور، قرآن
سركارخانم فاطمه حسيني شريف
آخرین نظرات