امیر شهید سپهبد علی صیاد شیرازی که به تعبیر برخی از همرزمانش، مالک اشتر زمانه بود، پس از پایان جنگ تحمیلی از تب و تاب نیفتاد و با عشق شدیدی که به ولایت داشت همچنان در صحنههای مختلف نظام حضور داشت و فعالیت میکرد و سربازی وفادار و امیری شجاع برای اسلام بود. در همین راستا، وی در سال ۱۳۷۳ برای انتقال دانش و تجربیات جبهه و جنگش به دانشگاه افسری امام علی (ع) دعوت شد و در نقش معلمی بود که احساس میکرد برای برجسته نمودن نقاط و نکات آموزشی و علمی جنگ و تسهیل راه نگارش تاریخ هشت ساله دفاع مقدس، تشکیلاتی نیاز است. از این رو هیئتی را بانام «معارف جنگ» که تشکیلاتی افتخاری بود ایجاد کرد تا خاطرات و مطالب رزمندگان اسلام را در مأموریتهای میدانی و تحقیقاتی در صحنهها، مناطق عملیاتی و عوارض باقیمانده از جبهههای جنگ، ضبط و ثبت صوتی و تصویری نماید تا در تهران کار تکمیلی آن پی گرفته شود. محسن کاظمی که در سال ۱۳۷۴ به عنوان وقایعنگار همراه هیات یادشده بود، به گفته خودش تمامی لحظات و دقایق افراد را با تکنیک نشانگذاری و تندنویسی در مکانهایی که حاضر بوده، ثبت کرده است: «در بسیاری از کارها، سخنرانیها و فعالیتهایی که امیر شهید در تحقیقات میدانی نقش داشت من شاهدی نزدیک بودم و سعی میکردم تمامی آنها را ضبط کنم. از فعالیت شدید، سخت و طاقتفرسای او (که کسی توان آمدن پا به پای او را نداشت) تا شب بیداریها و مناجاتهای شبانهاش، از گفتارها، بیان خاطرات، رفتارها و کردارهای اخلاقی و عرفانی گرفته تا مدیریت دقیق و موشکافانه و برنامهریزی علمی، لحظههایی را نوشتم»
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات